σιαγονάγρα

η, Ν

ιατρ. παλαιός όρος για τον ρευματισμό τής άρθρωσης τής κάτω σιαγόνας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σιαγών, -όνος + ἄγρα «κυνήγι, πιάσιμο» (πρβλ. ποδ-άγρα, χειρ-άγρα)].